基本词义
kōng
(形声。从人,空声。本义:倥侗(kōngtóng):蒙昧,无知)同本义 unenlightened。如:倥蒙(蒙昧无知)

天降生民,倥侗颛蒙。——《法言·序》

词性变化

kōng
绷着 pull a long face。如:倥脸(拉着脸;绷着脸);倥偬(事情急迫匆忙)

常用词组倥侗

kōngtóng
unenlightened 蒙昧无知

天降生民,倥侗颛蒙。——《法言·序》

kōng ㄎㄨㄥ