屯候

引证解释: 1. 犹斥候,哨兵。 《 三国志 ·吴志·吕蒙传》 :“昼夜兼行,至 羽 所置江边屯候,尽收缚之。” 2. 指放哨。 宋 曾巩 《卫尉卿制》 :“周庐屯候之士,武库弓鎧之器。”

tún hòu ㄊㄨㄣˊ ㄏㄡˋ